Co to jest emoji?
Słowo emoji dosłownie oznacza „obraz” (e) + „litera” (moji); podobieństwo do „emocji” to międzykulturowa gra słów. Te znaki są używane w taki sam sposób, jak emotikony ASCII, ale definiuje się większą liczbę. Ikony są ustandaryzowane i wbudowane w urządzenia. Niektóre emotikony są bardzo specyficzne dla kultury japońskiej, na przykład mężczyzna kłania się, aby przeprosić, twarz w masce chirurgicznej, biały kwiat oznaczający „genialną pracę szkolną” lub grupa emotikonów reprezentujących typowe potrawy: makaron ramen, dango, onigiri, japoński curry, sushi.
Trzej główni japońscy operatorzy, NTT DoCoMo, au i SoftBank Mobile (dawniej Vodafone), zdefiniowali własny wariant emoji.
Chociaż pochodzą z Japonii, niektóre zestawy znaków emoji są zintegrowane z Unicode, dzięki czemu można ich używać na całym świecie. W rezultacie niektóre smartfony wyposażone w systemy Android, Windows i iOS umożliwiają korzystanie z tych znaków nawet bez połączenia z japońską siecią. Emoji zaczęły pojawiać się również w usługach poczty e-mail, takich jak Gmail w kwietniu 2009 r., czy Microsoft Outlook od 2017 r. w wersji Office 360, na stronach internetowych, takich jak Flipnote Hatena, oraz w sieciach społecznościowych, takich jak Facebook, Twitter czy Tumblr.
Niektóre aplikacje do obsługi SMS-ów dla systemu Android6 udostępniają również wtyczki do obsługi emotikonów. W Apple Mac OS X obsługuje je od wersji 10.7 Lion z kolorową czcionką Apple Color Emoji.
Są również dostępne dla systemu Windows: natywnie zintegrowane od Windows 8 (dostępne na klawiaturze wizualnej), mogą być jednak używane w Windows 7 z aktualizacją „segoe" czcionka.
Emotikony, inne niż emotikony, są obsługiwane przez tabelę znaków Unicode/U1F600, a różne symbole znajdują się w tabeli znaków Unicode/U2600.
Emoji i Unicode
Setki znaków emoji zostały zaimportowane do wersji 6.0 przestrzeni Unicode w październiku 2010 (i do międzynarodowego standardu ISO/IEC 10646).
O dodatki początkowo poprosił Google (Kat Momoi, Mark Davis i Markus Scherer napisali pierwszy projekt do integracji przez Komitet Techniczny Unicode w sierpniu 2007 r.) oraz Apple Inc. (którego Yasuo Kida i Peter Edberg dołączyli do pierwszej oficjalnej propozycji 607 postaci w styczniu 2009 jako współautorzy).
Proces przeszedł długą serię komentarzy ze strony członków Konsorcjum Unicode i międzynarodowych organów normalizacyjnych uczestniczących w ISO/IEC JTC1/SC2/WG2, w szczególności ze Stanów Zjednoczonych, Niemiec, Irlandii (pod przewodnictwem Michaela Eversona) i Japonii. Podczas procesu opracowywania konsensusu dodano kilka nowych znaków, w szczególności symbole map i znaki europejskie. Konsorcjum to spotyka się 4 razy w roku w celu zorganizowania ich regulacji.
Podstawowy zestaw emotikonów w Unicode 6.0 składa się z 722 znaków, z których 114 odpowiada sekwencjom jednego lub więcej znaków w poprzednim standardzie, a pozostałe 608 do sekwencji jednego lub więcej znaków wprowadzonych w Unicode 6.0.
Nie ma bloku zarezerwowanego specjalnie dla emotikonów: symbole zostały zakodowane w siedmiu różnych blokach, niektóre tworzone od czasu do czasu. Istnieje plik referencyjny zawierający korespondencję z historycznymi kodowaniami japońskich operatorów.
Lista dostępnych emotikonów
Znajdziesz zaktualizowaną listę dostępnych emotikonów na dedykowanej stronie Wikipedii.
Możesz również zapoznać się z innymi naszymi artykułami:
Potrzebujesz więcej? Nasz zespół ekspertów i pasjonatów może ci pomóc.